Ja hoor, het is zomerreces, na drukke weken even geen vergaderingen bij de gemeente. Mijn agenda is voorlopig leeg. De laatste weken nog even de jaarstukken, een kadernota gedaan met de algemene beschouwingen, Spoorlaan 19 vastgesteld en er zijn bij onze fractie 2 nieuwe burgerleden beëdigd.
Meestal kijk ik tevreden terug op het verloop van de vergaderingen. Echter, na de behandeling van de kadernota en daarbij de algemene beschouwingen heb ik er wel een flinke kater aan overgehouden. Het begon al bij de jaarrekening, dat een wethouder een simpele vraag, waarom er 3 miljoen is overgebleven vanuit het sociale domein, niet wilde beantwoorden. Lijkt me toch inhoudelijk belangrijk hier meer van te weten. Hij had geen zin om te antwoorden.
Bij de behandeling van de kadernota en algemene beschouwingen hetzelfde beeld, steeds weer opnieuw de vragen stellen en geen antwoorden krijgen. Ik had het gevoel tegen een muur te praten. Weet ik niet was het antwoord, kom ik op terug. Eerst denk je, tja, de wethouder kan weleens een slechte dag hebben, maar je doet zelf je best en wilt toch samen het beste voor onze inwoners. Kortom, nutteloos en jammer van de tijd en het werk dat we samen met de fractie hier aan hebben besteed. Geen Leurse pas, geen fonds om de woningbouw vlot te trekken, bij de collectieve zorgverzekering hebben de inwoners nog steeds alleen de keuze CZ, Nobelaer blijft 3,2 miljoen subsidie krijgen en wordt niet gekort met 1,5 ton, voor parkeren blijf je in het centrum betalen.
Het zal jullie lezers niet verbazen dat we tegen de kadernota hebben gestemd. We zijn er zeer positief ingegaan, maar gaandeweg kwamen er steeds meer ergernissen naar boven. We hadden niet de illusie dat we bovenstaande punten ook daadwerkelijk zouden kunnen realiseren, maar het negeren vanuit het college ging ons een stap te ver. Een beetje water bij de wijn doen, had het college geen windeieren gelegd.